Ons interview is dit keer met Harry van Ewijk van de Werkgroep BTB
Werkgroep BTB
De Werkgroep BTB is misschien een beetje een vreemde eend in de bijt bij de ASD. Het is geen KennisKring, maar een Werk-/Adviesgroep. Dat komt ook omdat de insteek anders is.
Maar eerst iets over de afkorting BTB. BTB staat voor Bereikbaarheid, Toegankelijkheid en Bruikbaarheid. Dat heeft alles te maken mensen met een beperking. Kunnen zij meedoen met de maatschappij? Want als zij dat kunnen, dan kan iedereen dat.
Ellen Roskes en Marisja Remmits van de KennisKring Jeugd
De redactie heeft dit keer gekozen voor een interview met Ellen en Marisja omdat Ellen eind 2020 de voorzittershamer heeft overgedragen aan Marisja.
KennisKring Jeugd
Ellen en Marisja zijn beiden lid van de KennisKring Jeugd. De KennisKring bestaat uit een aantal (ex-)professionals uit de Jeugdzorg of hebben een onderwijsachtergrond. Allen zijn woonachtig in de gemeente Oss.
Bijna iedere dag lees ik op verschillende internet sites dat de kosten voor de Wmo de pan uitreizen. En gemeenten hebben het dan meestal over de kosten voor huishoudelijk zorg en het Wmo abonnementstarief.
Vlak voor de kerst hebben we een datum geprikt. De redactie, de scheidende en de nieuwe vice voorzitter.
Dat had wat voeten in de aarde, want we zaten midden in de lockdown. Maar binnen de regels en met voorzorgsmaatregelen, hebben we toch live af kunnen spreken.
Op een regenachtige dag in juli was ik [redactie] in gesprek met het Dagelijks Bestuur (DB) van de Adviesraad Sociaal Domein (ASD). Ondanks het frisse weer buiten, werd het een warm gesprek.
We hebben het over de ASD en haar rol binnen de Osse en regionale samenleving.
Het is niet altijd makkelijk om op bezoek te gaan bij iemand met dementie. Zeker als het lastig wordt om een goed gesprek te voeren, kan een bezoek soms moeizaam verlopen. Misschien voelt u zich ongemakkelijk, omdat u niet goed weet wat u samen kunt doen. Daardoor kan het bezoek als een verplichting gaan voelen. Deze tips kunnen u helpen om toch met plezier op bezoek te gaan.
Wij worden regelmatig geconfronteerd met de opmerking of kreet : ” Langer thuis wonen”.
Zelfstandig langer thuis wonen wil natuurlijk iedereen. De vraag die bij mij opkomt is: “Kunnen velenwaaronder ouderen dit wel of worden zij hiertoe gedwongen?”.
Bureaucratie is een organisatiestructuur die zich kenmerkt door veel regels, gestandaardiseerde processen, procedures en voorschriften, nauwgezette taakverdeling en verantwoordelijkheid, duidelijke hiërarchie en zakelijke, bijna onpersoonlijke interacties tussen medewerkers.
Eenzaamheid bij ouderen kan verschillende oorzaken hebben. Het kan ontstaan zijn door bepaalde omstandigheden, maar ook door de oudere zelf. We leggen u alles uit.
De ogenschijnlijke tegenstelling tussen jong en oud wordt door vele media sterk naar voren gebracht.
Ouderen krijgen bijna overal de “schuld” van. Zij veroorzaken de hoge ziektekosten premies, zij veroorzaken dat jongeren later geen pensioen meer hebben.
Jongeren leven met hun smartphone, hebben alleen maar tijd voor zichzelf. Jongeren hebben geen begrip voor ouderen en andere kretologie.
En zo kan ik doorgaan met deze algemeenheden. Halve waarheden worden axioma’s, helaas.
Geen discussie of er regels vastgelegd moeten worden. Dat is helder. In een samenleving moeten er afspraken zijn, waarover de meerderheid het eens is en die ook recht doen aan minderheden. Maar regels, regels en nog meer regels maken de mens boos en gek.
De ASD-Oss organiseert op 23 nov. a.s. een congres met het zeer uitdagende onderwerp: “De bureaucratie voorbij”. Maar wat betekent die bureaucratie eigenlijk? Het verschijnsel bureaucratie blijkt van alle tijden te zijn. Zolang er staten of rijken zijn dan moeten er dingen geregeld worden en het liefst na overleg met elkaar. Afspraken zijn afspraken en die dienen te worden vastgelegd. Ze kunnen zelfs in stenen gebeiteld worden.
Enkele maanden geleden hebben verschillende organisaties met elkaar het ouderenpact gesloten.
Bij het zetten van de handtekeningen zei Minister de Jong “Wij geloven in een samenleving waarin ouderen zich gezien en gewaardeerd voelen. Een samenleving waarin zij goede zorg en liefdevolle aandacht krijgen, gewaardeerd worden om wie ze zijn en waarin zij kunnen blijven meedoen.”
Kent u die term ook: multiprobleemgezinnen? Ik heb het opgezocht: Een multiproble(e)mgezin is een gezin dat langdurig kampt met een combinatie van sociaaleconomische en psychosociale problemen. Dus problemen op heel veel gebieden die gezamenlijk moeilijk of niet zijn op te lossen door het gezin zelf. Er zijn vaak heel veel hulpverleners bij betrokken, dat kan oplopen tot wel 30 stuks. De gemeente, woningbouwvereniging, schuldhulpverlening, GGZ, jeugdzorg, thuiszorg, huisarts, enz. enz. komen over de vloer.
